ب بسم اله...

هرکسی می گردد و می گردد تا یک روزی یک جایی بالاخره انار دلش را پیدا کند... و این انار یافتن خیلی سخت است که سختیش می رسد به تمام کل عمر آدم ... انار دلم قرارش را یافته است نه خیلی دیر نه خیلی زود،نه خیلی دور نه خیلی نزدیک...یک جایی همین حوالی، روی همین زمین خاکی خدا...همین دور و برها...
قرار گذاشته بودم با امام رضا درست روز تولد حضرت، درست همان روزها که سردر گم بودم... درست همان روزها که انتخاب سخت شده بود...گفته بودم به آقا که من دلم را می سپارم به شما و شما بسپاریدش به کسی که از اهل خودتان باشد...
طرف مشورتم شدامام رضا و بس! از همان اول اولش از ب...بسم اله تا همین یک ذره راهی که آمده ایم، همه اش را سپردم  و گفتم...مو به مو...وخاستم که راه را نشانم دهد...که به بی راهه نروم، که گمراه نشوم...و خوب هم راه را نشانم داد...
سینه زن است میان روضه های حسین... گریه می کند برای چادر خاکی مادر...شاید برای همین عشق و ارادت ها بود که حضرت، دست اولادش را گرفت و صاف گذاشت توی دستان من...

...................................................................................................................................................................................
پ.ن1: برای کسی که با پاییزآمد...
پ ن2:عمیقن ایمان دارم بعضی زندگی ها را امام رضا قافیه می چیند... حضرت زهراقافیه می چیند... یک زندگی بر وزن عاشقانه...
پ.ن3: شب جلسه خاستگاریمان گذشت... شدم مثل ارشمیدس مثل آن وقت که تاج را در ظرف آبی قرار داد حجم آب که از ظرف سرازیر شد فریادزد... یافتم یافتم...من نیز یافتم آنچه را که باید می یافتم...