امسال نوبت لهوف است

دلم برای ثار دکتر شریعتی تنگ شده است...حال خوب من آن روزها بود که حسین وارث آدم را می خاندم...محرم پارسال...

انگار چند سالی است برای من واجب است که توی دل دل روضه ها کتاب بخانم... تا به دلم روضه ها بچسبد...

انگار کن معرفت فقط از این کتاب خانی های موقع سخنرانی ها و روضه خانی ها به دست می آید... حتا با همه ی غر زدن های دوستان...

انگار کن یک عادت است....عادتی که برای کیف کردن ملازم است برای من....

در فکر یک کتاب خوبم برای روضه های امسال...

 مقتل باید خاند...

امسال نوبت لهوف است...

خاصیت خاص بودن

این روزها همه چیز را خاص با خاصیت های خاص میخاهم...

مجالس خاص

روضه های خاص

اشک های خاص 

دل های خاص

نیت های خاص

دعاهای خاص

آدم های خاص

واز همه خاص تر چایی های خاص

همه ی این ها نعمت های خاص خداوند است که به افراد خاص می دهد...

به هرکس که دلش بخاهد...